Mikrofinansowanie i ubostwo

Dr Mahathir, ojciec wspólczesnej Malezji, jest molochem we wspólczesnej historii Malezji, którego post?p gospodarczy zostal uznany za przyklad rozwoju spoleczno-gospodarczego i zdolno?ci do coraz bardziej sprawiedliwego podzialu dochodów w?ród obywateli, w ?rodowisku o wysokim wzrost i ogólna stabilno?c cen mog? byc osi?gni?te tylko przez kilka krajów. Podczas globalnej recesji w latach 1981-82 dr Mahathir obj?l przywództwo w rz?dzie. Udalo mu si? stworzyc rewolucj? w zakresie przedsi?biorczo?ci, szczególnie wzmacniaj?c maly biznes, zapewniaj?c latwy mikrokredyt w celu wyeliminowania skrajnego ubóstwa wiejsko-miejskiego w Malezji. Amanah Ikhtiar Malaysia (AIM) jest tego rodzaju instytucj?, która zostala z zadowoleniem przyj?ta przez rz?d dr Mahathira w 1987 roku jako pelnoprawna instytucja mikrofinansowa. Ta organizacja jest najstarsz? replikacj? w Azji, z pewnymi islamskimi dostosowaniami modelu Grameen Bank, zapocz?tkowanego w 1983 roku przez zdobywc? nagrody Nobla, dr Yunusa. Jednak niniejsze badanie pelne dowodów empirycznych sugeruje, ?e zlagodzenie ubóstwa w Malezji nie jest wynikiem schematu mikrofinansowania, ale innych strategii sformulowanych przez dalekowzrocznego m??a stanu dr Mahathira.